Sander Kok, Smeltende vrouw, 2017
‘Geven maakt gelukkig’, luidt een volkswijsheid. Maar geven kan ook uit de hand lopen, en uitmonden in absurde tragiek. Daarop loopt het in elk geval uit in de debuutroman van Sander Kok, Smeltende vrouw. Het is een echt buurmannen-boek, dat zich afspeelt in Leiden. De buurmannen kennen elkaar niet of nauwelijks, maar hun levens hebben iets gemeenschappelijks. Geven is bij beiden een centrale kwestie, maar dan in spiegelbeeldige zin. De ene buurman geeft en geeft, terwijl de ander alleen maar eist en ontvangt. Als deze buurmannen in elkaars vaarwater raken, moet wel ellende op de loer liggen – maar dat gebeurt pas aan het slot. Lees hier verder! (recensie verscheen eerder in De Nieuwe Koers [ = mooi blad!]
